آسمانخراشهای هوشمند به کمک جهان میآیند/بخش اول
گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا- هانا حیدری؛ باوجود این که استاندارد رسمی از آسمانخراش تعریف نشده است اما یک آسمانخراش باید بیش از 150 متر ارتفاع داشته باشد. آسمانخراشها با اهداف مختلفی مانند جذب گردشگر، نشانه شهری، ظهور مدرنیسم و محلی برای زندگی یا اقامت ساخته میشود.
جهان ما همواره در حال پیشرفت اس اما اکثر اوقات این پیشرفتها به قیمت تخریب یا آسیب رساندن به جهان اطرافمان تمام میشود. گسترش شهرنشینی و بلایای طبیعی مانند آتشسوزی منجر به از بین رفتن جنگلها میشود؛ از بین رفتن جنگلها و محیط زیست میتواند وسعت بیابانها را افزایش دهد. اما نگران نباشید که معمارها با سازههای شگفتانگیزشان به کمک انسان میآیند.
طی یک مسابقه از مهندسان معماری کشورهای سراسر جهان خواسته شد تا طرحها و ایدههای خود را برای مقابله با بلایا و حوادث دنیای امروزی ارائه دهند. معمارهای از سراسر جهان به بررسی مشکلات فعلی و آتی جهان ما پرداختند تا راهحلی برای آنها ایجاد کنند.
در ادامه با آسمانخراشهای منحصربهفردی آشنا میشویم که هدف از ساخت آنها تنها جذب گردشگر نیست.
آسمانخراش تاشو برای مناطق حادثه
کشور ارائهدهنده طرح: لهستان
آسمان پناه «زیپ» توسط دامیان گرانوسیک، جاکوب کولیسا و پیتر پانزیک طراحی شده است. هر سال بلایای طبیعی بیشتری در سراسر دنیا اتفاق میافتد. امکانات مدیریت بحران در اکثر مواقع برای مقابله با چنین نیروهای قدرتمندی کافی نیستند. در هنگام وقوع زلزله، سیل یا طوفان کمک باید به سرعت برسد اما گفتن از عمل کردن راحتتر است. سعی شده با طراحی آسمان پناه زیپ چنین مشکلاتی از سر راه برداشته شود. حمل و نقل این آسمان پناه تاشو راحت است و در کمترین زمان و با حداقل نیروی انسانی ساخته میشود.
آسمان پناه زیپ با الهام از اوریگامی ساخته شده است؛ در حالت تا شده در یک جعبه جای میگیرد و میتوان آن را با هلیکوپتر به راحتی به مناطق آسیبزده رساند تا به عنوان یک پناهگاه موقت عمل کند.
آسمانخراشی برای کشت برنج
کشور ارائهدهنده طرح: هنگ کنگ
تونی لانگ این آسمانخراش را با هدف بازسازی تعاملات سنتی بین «جینجا»، مقبره شینتو ژاپنیها، و مردم محلی طراحی کرده است. این آسمانخراش از سقفهای بههم پیوستهای تشکیل شده است که یک زمین کشت پلکانی را تشکیل میدهد.
در گذشته جنیجا و کشت برنج مرکز اقتصاد ژاپن بودند. این مجتمع مخصوص کشت برنج در گوشهای شلوغ از شهر جینزای توکیو قرار دارد. مجتمع جینجا به عنوان مرکزی برای تعاملات روزانه مورد استفاده قرار میگرفت و به عنوان سولهای برای انبار محصولات کشاورزی مصرف میشد. اما با گسترش شهرها جینجا و کشت برنج در زندگی شهری محو شد.
آسمانخراشی برای جلوگیری از آتشسوزی
کشور ارائهدهنده طرح: شیلی
آتشسوزی جنگلها یکی از بزرگترین عوامل تخریب اکوسیستمها در جهان است. آتش باعث تغییر چرخه شیمیایی، زیستی و زمینشناسی میشود. همچنین منجر به تغییر در گیاهان، خاک، جانداران، فرآیندهای هیدرولوژیکی و ژئومورفولوژی، کیفیت آب و ترکیب اتمسفر میشود. آتش تهدیدی برای جمعیت انسانی نیز هست.
در سال 2016 و 2017 آتش جنگلهای مرکزی شیلی را سوزاند حالا کلادیو آرایا آریا با ارائه طرح این آسمانخراش قصد دارد اکوسیستم تخریبشده این جنگلها را بازسازی و حفظ کند. این آسمان خراش مانند یک انبار آب وسیستم آبیاری عمل میکند. این برج طوری طراخی شده است که تنوع زیستی و گیاهی را در این مناطق احیا کند و همچنین از وقوع آتشسوزیهای آتی جلوگیری کند.
یک برادوی شناور در شهر فرشتهها
کشور ارائهدهنده طرح: آمریکا
برادوی در مرکز شهر لسآنجلس یکی از معروفترین خیابانهای ایالات متحده است و تا دهه 1930 دارای رکورد بیشترین سینما در یک خیابان را در اختیار داشت اما با مهاجرت صنعت سرگرمی به هالیوود این خیابان تبدیل به محل خطرناکی در شب شد. کایو ژی و فن وو این طرح را با هدف احیای و بازسازی این منطقه ارائه دادهاند تا هم ساختمانهای تاریخی این خیابان را نگه دارند و هم جان تازهای به این منطقه بدهند.
برادوری شناور برنامهای برای ایجاد یک برادوری جدید است که روی ساختمانها و پارکینگهای فعلی شناور است. طراحان به جای تخریب ساختمانهای تاریخی، فضای بیشتری در بالا و مابین ساختمانهای فعلی پیدا میکنند تا فضاهای عمومی بیشتری ساخته شود. در این طرح با استفاده از فولاد سبک شبکهای روی فضاهای منفی ساختمانها ساخته میشود. همچنین از هسته بتنی این ساختمانها برای پشتیبانی از ساختار سیستم شناور استفاده میشود.
آسمان خراشی برای جلوگیری از بیابانزایی
کشور ارائهدهنده طرح: چین
این آسمان خراش که «سد شن» نام دارد، توسط جیانگ چن هو، یینیگ بی، ژیایو ژو و مینگون ژنگ طراحی شده است. سد شن در لبه شهر قاهره، مصری که در مرز صحرا قرار دارد، ساخته شده است، درواقع یک دیوار است که جلوی وزش شن و ماسه یا توفان شن را میگیرد. علاوه بر کاهش بیابانزایی و جلوگیری از آسیبهای وارده به مردم توسط توفان شن، این آسمان خراش گسترش شهرنشینی ناشی از افزایش جمعیت قاهره را کاهش میدهد.
سد شن ساختمانی بلند است که به واسطه شیارهای موجود در انتهای قفسهها و دیوارهای بزرگ میتوان آن را به طور مرتب جابهجا کرد. این سد بزرگ دیوار ضدبیابانزایی نیز نامیده میشود.
آسمان خراش چوبی؛ ریه شهر
کشور ارائهدهنده طرح: انگلیس
آیا معماری ساختمانهای بلند میتواند به عنوان مکانیسمی برای کاهش مواد کربنی عمل کند آیا چنین اصول طراحی محیطی به شهرها اجازه نفس کشیدن خواهد داد؟ در سالهای اخیر کمبود منابع طبیعی با رواج یافتن روشهای ساختوساز سبزتر و سالمتر برابر شده است. به نظر میرسد این امر باعث ایجاد تغییراتی در سیستم ساختمانهای چوبی شده است.
پروژه رایان گورملی احتمالات استفاده از چوب برای ساخت سازههای بلند را بررسی میکند و با دقت منابع معدنی، عملکرد ساختاری، زیست محیطی، طراحی دیجیتال و بافت سازه را در نظر میگیرد. پیادهسازی سیستمهای چوبی پیشساخته نه تنها انتشار کربن را کاهش میدهد بلکه چوب کربن را نیز جذب میکند. یک متر مربع چوب میتواند یک تن دیاکسید کربن را ذخیره کند.
آسمان خراش نمکی در هند
کشور ارائهدهنده طرح: هند
هدف از طراحی این آسمان خراش احیای جامعه کشت نمک محلی «آگاریاس» در هند است. کارتیک میسرا، کریشان شارما، دیواش آگراوال و کریتیکا خارباندا این آسمان خراش را طراحی کردهاند. این تیم قصد دارد با استفاده از نمک فراوان، بلاکهای ساختمانی این آسمان خراش را بسازد. این امر میتواند رنسانی زیست محیطی و اجتماعی برای مردم این سرزمین نفرین شده به ارمغان بیاورد. این پروژه باعث افزایش تعامل جامعه و استقلال میشود.
نیروگاه شناور
کشور ارائهدهنده طرح: سوئیس
«تمدن0.000» یک ساختمان بلند است که در کیپهورن جنوب شیلی قرار دارد. این سازه که توسط دیمو اوانوف طراحی شده است، برای تولید برق از منابع انرژی تجدیدپذیر در دسترس استفاده میکند. این سازه با 19 توربین بادی، چهار دستگاه نیروی موج و شش توربین نیروی جزر و مد از انرژی باد، موج و جزر و مد این منطقه استفاده میکند تا سالانه 100 میلیون کیلو وات انرژی تجدیدپذیر تولید کند. با این حال برق تولید شده تنها یکی از کاربردهای مهم این نیروگاه است. آسمان خراش «تمدن 0.000» میتواند به عنوان محلی برای زندگی، آموزش مدیریت منابع، انبار انرژی و آزمایشگاه مورد استفاده قرار گیرد.
منهتنی در صحرا
کشور ارائهدهنده طرح: فرانسه
یمن یکی از فقیرترین کشورهای جهان است. درگیریهای مسلحانه علاوه بر کشتن انسانها، باعث تخریب میراث فرهنگی منحصربهفرد یمن شده است. این کشور شاهکارهای معماری دارد که معروفترین آن «شبام» است. این شهر که در قرن شانزدهم میلادی ساخته شده، قدیمیترین شهر جهان است که در آن از روش ساخت و ساز عمودی استفاده شده است که «خانههای برج» نام دارند. این ساختمانهای بلند آجری گلی تا هفت طبقه سر کشیدهاند، با استفاده از خاک حاصلخیر اطراف شهر ساخته شدهاند.
متاسفانه تاکنون اقدامی برای حفظ این شهر صورت نگرفته است. حالا استل فیلیات، شارلوت فروکس، دوک ترونگ و الیاس ووگل طرحی را ارائه دادهاند که میتواند وضعیت فعلی این شهر را تغییر دهد. این ایده درگیریهای بینالمللی را حل نمیکند اما آیندهای صلحآمیز را به نمایش میگذارد.
این پروژه ساخت یک بسط پایدار برای شهر شبام را مطرح میکند. بسط این شهر هم به صورت افقی و عمودی با محدودیت مواجه است بنابراین تنها راه حل ایدهآل زمین است. ایده اصلی این است که خیابانهای فعلی را حفر شود تا شبام جدید، یک بسط طبیعی از خانههای برج، تبدیل به ریشهای شود که به طور مستقیم از غنایم زمین مانند گرمای عمق، آبهای زیرزمینی، سکون گرمای زمین و گل به عنوان مادهای برای ساختوساز استفاده میکند. این برج از یک خانه برج به یک آسمان خراش واقعی بسط داده میشود. شیبام با استفاده از منابع موجود زیر شهر میتواند از هیاهوی یمن به دور باشد.
انتهای پیام/